Bijgewerkt op 21 juli 2011 door Charlotte Kwak.

Een smaakvolle, goede herinnering aan hen die wij gedenken.

Gedenken
De herfst is een goede tijd om dankbaar stil te staan bij de oogst, de vruchten van een mensenleven en de voleinding daarvan.

In de maand november worden in vele kerken overledenen herdacht.
Katholieken kennen op 1 en 2 november Allerheiligen en Allerzielen.
In veel protestantse kerken wordt daarvoor meestal de laatste zondag van het kerkelijk jaar bestemd.


Rozemarijn
De altijd groene geurende rozemarijn is het kruid van de goede herinneringen.
Het groeit van nature in de landen rond de Middellandse Zee, want van vorst is ze niet gediend.

Bij elke aanraking komt er een heerlijke geur vrij ‘als een wolkje wierook’.
Daarom staat ze vaak in potten naast de ingang van huizen: de goede geur is een  stille welkomstgroet.

 

In Egypte kregen farao’s een bosje rozemarijn mee in het graf ter herinnering aan het goede leven dat voorbij is en als symbool van nieuw leven in het hiernamaals.
In Griekenland werd het geurende kruid een symbool van liefde, vriendschap en de gedachtenis daaraan. Daarom zie je het vaak als grafplant terug.
De monniken van Benedictus brachten het kruid naar het Noorden.

Vondel schreef bij de uitvaart van zijn dochter Saartje (ca. 1632):

‘O wondere taal van de kruiden,
de speelgenoot vlocht,
toen het anders niet mocht zijn,
een krans van rozemarijn
ter liefde van hun beste kameraad’.  

 

 

Ingrediënten

160 g boter
160 g bloem
80 g suiker
80 g gemalen amandelen
2 theelepels fijngehakte rozemarijn
1 theelepel vanillesuiker

 

 

Bereiden

Mix de boter met de suiker tot en smeuïge massa.
Hak of maal de ‘naalden’ van de rozemarijn fijn en voeg die aan dit mengsel toe.

Zeef de bloem en meng dit met de gemalen amandelen en de suiker-boter massa tot een egaal deeg. Gebruik een ronde bakvorm.

Bak de boterkoek 20 minuten op 170 ºC in een voorverwarmde oven.
Haal de bakvorm uit de oven.

Verdeel de nog zachte koek in punten door met de botte
kant van een mes te snijden. Bestrooi tot slot de koek met vanillesuiker en laat hem
verder afkoelen.

Als u over verse takjes rozemarijn kunt beschikken, bind dan rond een stevig ijzerdraad een kransje waarop u de koek presenteert.

 

 

Recept: Gert Vos
Hemelse Spijzen, een jaarkrans van recepten en hun diepere betekenis.
Tekst en foto’s: Tini Brugge